Beschrijving
Bij kinderpsycholoog Wanda van Vollenhoven meldt zich een volwassen vrouw.
Suzanna heeft haar nodig om gebeurtenissen uit haar jeugd te verwerken. Maar uit schaamte houdt Suzanna haar op afstand van de zwartste vlek uit haar leven. Zal Wanda erin slagen om door te dringen? Door afwisselend Wanda, Suzanna en haar man Fred aan het woord te laten, wordt inzichtelijk hoe een onverwerkt verleden doorwerkt in het heden. Een verhaal wat je in de maag slaat. Het grootste onding wat in dit verhaal blootgelegd wordt, is hoe de gemeenschap en de gemeente wegdraait van pedofilie en van de gevolge daarvan voor Kleintje, terwijl het zich voor hun ogen afspeelt. Niemand wilde betrokken raken. Kleintje verwijt zichzelf alles wat er gebeurd is en word groot met enorme schuldgevoelens en vele psychische beschadigingen. Stamatlos krijgt het goed voor elkaar om de complexiteit van een verhouding tussen een pedofiel en zijn slachtoffer uit te beelden – het is allesbehalve eenzijdig. Kleintje vind in haar pastor “een beschermheer, liefdevolle pa en goedige opa”, iemand die haar angst verdrijft, die zegt dat ze mooi is. Tijdens de therapeutische sessies bij Wanda spreekt Kleintje de pastoor direct in haar hoofd aan: “(Jouw glimlach was) vol, breed en ook warm, met goddelijke beloftes … Tussen kerkgangers heb ik jouw ogen gezocht, die verrukkelijke plooien om jou mondhoeken, die schelp van je oren … Jij was mijn leven … Ik hield zoveel van jou.” Maar later denkt ze: “Ik haat jou, Pastor. Ik ht jou. Ik ht jou!” En ze noemt zijn “liefde” draconisch en verachtelijk. Deze directe aanspreekvorm werkt uitstekend, omdat dit de lezer helemaal bij het gebeuren betrekt.
Een indrukwekkende psychologische roman.
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
